Ειδα το σπιτι που'μενες 
και φαλαινες ιπταμενες 
η ειδα χαλαζει και ουρανο. 
Και ενα δρομο μακρινο 

Και ολα τα στιγμες το συναισθημα που μενει 
ειτε εισαι αφεντης του γιαλου 
η μεδουσα

ΡΕΦΡΕΝ: 
Ολα στιγμες και σταλες ηταν. 
Ολα στιγμες αερας λιμνες και φωνες. 
Και ολα στιγμες ειναι η ζωη μας. 
Ολα στιγμες!

Ειδα παιδακια να γελουν νεους να ξεφαντωνουν
αναμεσα τους πυρκαγιες και ηλιος να φυτρωνουν. 
Τα ειδα και τα καταλαβαπως ουρανο μεταλαβα. 
Το φως καταπια και το μυαλο μου ταραξα

Και ολα τα στιγμες το συναισθημα που μενει 
ειτε εισαι αφεντης του γιαλου 
η μεδουσα

(ΡΕΦΡΕΝ)

Και τα ταλεντο να τι ζεις σε κανει ευτυχισμενο, 
Αρκει να εχεις δυο οδηγουν να χτιζουν πεπρωμενο 
να σας εχει εδω με μας αγνο και φωτισμενο. 
Και ο αλλος νασεχει να πετας τρελο και μεθυσμενο

Και ναι 

(ΡΕΦΡΕΝ)

Ολα στιγμες!

Ολα στιγμες!

Ολα στιγμες!

Ολα στιγμες!